سفره خانه دل

لحظه های تنهایی

سفره خانه دل

لحظه های تنهایی

بهانه

دلم دل تنگ نگاه توست بی هیچ بهانه ای 

آسوده در کنج خیال توست بی هیچ بهانه ای 

به تقدیر چگونه باید گله کنم 

که خویش سپرده ام دل به نگاه تو بی هیچ بهانه ای  

نظرات 2 + ارسال نظر
علی دوشنبه 7 آذر‌ماه سال 1390 ساعت 12:06 ب.ظ http://www.ansd.blogsky.com

جالب بود و نکته کلیدی اینجاست
به تقدیر چگونه باید گله کنم

سلام

بله البته * از ماست که برماست هر چیزی رو که ما اشتیاق میکنیم چه خوب و چه بد در اختیار ما گذاشته میشه

سارا دوشنبه 7 آذر‌ماه سال 1390 ساعت 12:27 ب.ظ http://donedona.blogsky.com

درود برشما گلم امان ازدلتنگی اما من هیچوقت بخدا ارزو نکردم تنهای تنها باشم بیچاره من ؟؟؟؟؟؟

سلام عزیزم

ممنون از نظرتون
نمیخوام نظرمو تحمیل کنم ولی این برای من ثابت شده و در ضمن
تو تنها نیستی عزیزم خدا همیشه همراه توست حجاب را پاره کن

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد