حالات روزگار

قدرت کردگار میبینم                          حالت روزگار میبینم 

حکم امسال صورتی دگر است           نه چو پیرار و پار میبینم 

از نجوم این سخن نمیگویم                بلکه از کردگار میبینم 

عین ور اذال چون  گذشت از سال      بوالعجب کار و بار میبینم 

در خراسان و مصر و شام و عراق      فتنه و کارزار میبینم 

همه را حال میشود دیگر                    گر یکی ور هزار می بینم 

گرد آئینه ضمیر جهان                         گرد و زنگ و غبار می بینم 

ظلمت ظلم ظالمان دیار                      بیحد و بی شمار می بینم 

قصه ای بس غریب می شنوم            غصه ای در دیار می بینم 

جنگ و  آشوب و فتنه و بیداد               از یمین و یسار می بینم 

غارت و قتل و لشگر بسیار                  در میان و کنار می بینم 

بنده را خواجه وش همی یابم             خواجه را بنده وار می بینم 

بس فرومایگان بیحاصل                       عامل و خواندگار می بینم 

هر که او پار یار بود امسال                  خاطرش زیر بار می بینم 

مذهب و دین ضعیف مییابم                 مبتدع افتخار می بینم 

سکه نو زنند بر رخ زر                          درهمش کم عیار می بینم 

دوستان عزیز هر قومی                      گشته غمخوار و خوار می بینم 

هر یک از حاکمان هفت اقلیم              دیگری را دچار می بینم 

نصب و عزل بتکچی و عمال                هر یکی را دوبار می بینم

ماه را رو سیاه می بینم                     مهر را دل فکار می بینم

ترک و تاجیک را بهمدیگر                     خصمی و گیرودار می بینم

تاجر از دست دزد بی همراه               مانده در رهگذار می بینم

مکر و تزویر و حیله در هر جا               از صغار و کبار می بینم

حال هندو خراب مییابم                       جور ترک و تتار می بینم

بقعه خیر سخت گشته خراب             جای جمع شرار می بینم

بعض اشجار بوستان جهان                 بی بهار و شمار می بینم

اندکی امن اگر بود آن روز                   در حد کوهسار می بینم

همدمی و قناعت و گنجی                  حالیا اختیار می بینم

گرچه می بینم اینهمه غمها               شادی غمگسار می بینم

غم مخور زانکه در این تشویش           خرمی وصل یار می بینم

بعد از امسال و چند سال دگر             عالمی چون نگار می بینم

چون زمستان پنجمین بگذشت            ششمین خوش بهار می بینم

نایب مهدی آشکار شود                      بلکه من آشکار می بینم

پادشاهی تمام دانایی                         سروری با وقار می بینم

هر کجا رو نهد به فضل الله                 دشمنش خاکسار می بینم

بندگان جناب حضرت او                       سر بسر تاجدار می بینم

تا چهل سال ای برادر من                   دور آن شهریار می بینم

دور او چون شود تمام بکار                  پسرش یادگار می بینم

پادشاه امام هفت اقلیم                      شاه عالی تبار می بینم

بعد از او خود امام خواهد بود               که جهان را مدار می بینم

میم و حامیم و دال میخوانم                نام آن نامدار می بینم

صورت و سیرتش چو پیغمبر               علم و حلمش شعار می بینم

دین و دنیا از او شود معمور                خلق از او بختیار می بینم

ید و بیضا که باد پاینده                        باز با ذوالفقار می بینم

مهدی وقت عیسی دوران                  هر دو را شهسوار می بینم

گلشن شرع را همی بویم                   گل دین را ببار می بینم

این جهان را چو مصر مینگریم             عدل او را حصار می بینم

هفت باشد وزیر و سلطانم                  همه را کامکار می بینم

عاصیان از امام معصوم                      خجل و شرمسار می بینم

بر کف دست ساقی وحدت                 باده خوشگوار می بینم

غازی دوستدار دشمن کش                همدم و یار غار می بینم

تیغ آهن دلان زنگ زده                        کند و بی اعتبار می بینم

زینت شرع و رونق اسلام                   هر یکی را دوبار می بینم

گرگ با میش و شیر با آهو                  در چرا بر قرار می بینم

گنج کسری و نقد اسکندر                   همه بر روی کار می بینم

ترک عیار مست مینگرم                      خصم او در خمار می بینم

نعمت الله نشسته در کنجی               از همه بر کنار می بینم