سفره خانه دل

لحظه های تنهایی

سفره خانه دل

لحظه های تنهایی

کاش...

بنام تنها امید تنهائیم

کاش میدانستم حرفهایت همه دروغه کاش اینگونه روح زلال عشق را به دستهای کدر قلبت نسپرده بودم کاش میدانستم عاقبت ترکم خواهی کرد و ای کاش هرگز تو را ندیده بودم میدانم روزی پشیمان خواهی شد ولی چه سود دیگر نخواهی توانست روزهای از دست رفته و عمر تباه شده مرا به من بازگردانی ای کاش حسرت ای کاشها اینگونه مرا نمی سوزاند. 

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد